Στις 26 Μαΐου 2022, κατέθεσα Πρόταση Νόμου με απώτερο σκοπό τη «σκιαγράφηση» της αποχής των πολιτών από τις εκλογικές αναμετρήσεις.
Πιο συγκεκριμένα, με την Πρόταση Νόμου, που έχω καταθέσει, προτείνω την τροποποίηση της Νομοθεσίας έτσι ώστε «Ο Γενικός Έφορος Εκλογής, εντός έξι (6) μηνών από την ημερομηνία διεξαγωγής της εκλογής, συντάσσει και δημοσιοποιεί έκθεση αναφορικά με τον αριθμό των μη ψηφισάντων εκλογέων σε ολόκληρη την επικράτεια της Δημοκρατίας, στην οποία παρατίθενται στατιστικά στοιχεία για τον αριθμό αυτών ανά ηλικία, φύλο και αστική περιοχή ή περιοχή της υπαίθρου».
Υπενθυμίζω ότι, μέχρι σήμερα, ο Έφορος Εκλογών ανακοινώνει (ανήμερα των εκλογών) μόνο τον αριθμό όσων ψήφισαν (και το ποσοστό τους επί των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων), χωρίς οποιαδήποτε άλλη στατιστική πληροφορία. Είναι προφανές όμως ότι, το στοιχείο αυτό, αν και ενδιαφέρον για εκείνη τη ημέρα, δεν αρκεί ούτε προσφέρει κάποια ιδιαιτέρως χρήσιμη γνώση.
Όμως, με τη «σκιαγράφηση» της Αποχής, όπως την προτείνω, η Πολιτεία και οι πολίτες θα έχουμε τη δυνατότητα να γνωρίζουμε, σε ποσοστά, την ηλικιακή κατανομή όσων πολιτών προτίμησαν να μην ψηφίσουν, το φύλο τους και το αν κατοικούν σε αστική ή αγροτική περιοχή.
Γιατί όμως είναι χρήσιμη αυτή η «σκιαγράφηση»; Είναι χρήσιμη γιατί θα μας δώσει τη δυνατότητα να εντοπίσουμε εάν η Αποχή συνδέεται με κάποιο ή κάποια από τα στατιστικά στοιχεία που αναφέρονται πιο πάνω και, κυρίως, θα μας παρέχει την πληροφόρηση που χρειάζεται ώστε να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση σε προτάσεις πολιτικής που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες και απόψεις και των πολιτών που απέχουν. Για παράδειγμα, είναι αλήθεια ότι η πλειονότητα όσων απέχουν είναι νέοι και νέες ή μήπως αυτό είναι περισσότερο μια εικασία που πηγάζει από τη γενικότερη αντίληψη ότι η νεολαία δεν ασχολείται με τα κοινά όπως στο παρελθόν; Και όταν λέμε «νέοι και νέες», σε ποιες ακριβώς ηλικίες αναφερόμαστε; Στους 20χρονους και 25χρονους που σπουδάζουν ή στους 30χρονους και 35χρονους που προσπαθούν να δημιουργήσουν οικογένεια και καριέρα; Αναρωτηθήκαμε τί θα σήμαινε αν, για παράδειγμα, η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών που απέχουν από τις εκλογές είναι γυναίκες; Άραγε διαφέρει η Αποχή από εκλογική αναμέτρηση σε εκλογική αναμέτρηση; Μήπως αυτοί που απέχουν από τις Προεδρικές Εκλογές έχουν διαφορετικά στατιστικά χαρακτηριστικά από αυτούς που απέχουν από τις Βουλευτικές; Κι αν, τελικά, η Αποχή καλύπτει οριζόντια και ισότιμα όλες τις ηλικίες, τις γυναίκες και τους άνδρες, ανεξαρτήτως τόπου κατοικίας και εκλογών, δεν θα πρέπει και αυτό από μόνο του να μας προβληματίσει;
Τα πιο πάνω είναι μόνο μερικά από τα ερωτήματα που θα μπορούσαν να απαντηθούν μέσα από τη «σκιαγράφηση» της Αποχής. Όχι από κάποιου είδους απλή περιέργεια αλλά από πραγματικό ενδιαφέρον της Πολιτείας και, κυρίως, από πρόθεση να ενεργήσουμε στοχευμένα και συγκροτημένα προκειμένου να μειώσουμε την απόσταση της Πολιτείας από τους πολίτες και να εμπλέξουμε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους σε αυτές τις κορυφαίες διαδικασίες κάθε δημοκρατικού πολιτεύματος. Ευελπιστώ ότι, τόσο το αρμόδιο υπουργείο Εσωτερικών, όσο και το σύνολο των κοινοβουλευτικών κομμάτων, θα συμφωνήσουν πως οι δυνατότητες και οι προοπτικές από την υπερψήφιση και εφαρμογή αυτής της Πρότασης Νόμου είναι προς όφελος της δημοκρατίας και, κατ’ επέκταση, ολόκληρης της κοινωνίας.
