Είναι ο εξ απορρήτων του Νικόλα Παπαδόπουλου, ο άνθρωπος που εντός του ΔΗΚΟ ανεβάζει ή κατεβάζει στελέχη. Ο Χρύσης Παντελίδης είναι το πιο πολυσυζητημένο στέλεχος στο κόμμα του, ιδιαίτερα σε αυτή τη φάση που αποφάσισε να κατέλθει στον στίβο για μια έδρα στη Βουλή. Απαντά για όλα, αρχής γενομένης από την κόντρα με την Κυβέρνηση για τον κρατικό προϋπολογισμό.
-Οδηγούμαστε σε πολιτική κρίση για ένα πείσμα; Τι απαντάτε στην Κυβέρνηση που λέει ότι στο θέμα του προϋπολογισμού εκβιάζετε;
-Είναι η Κυβέρνηση του ΔΗΣΥ που εκβιάζει. Η οποία θέλει να συνεχίσει ανενόχλητη να συγκαλύπτει τη διαπλοκή και τη διαφθορά, αλλά η κοινωνία να μην αντιδρά. Ουσιαστικά, η Κυβέρνηση του ΔΗΣΥ λέει στην κοινωνία, «είτε θα σταματήσετε να ζητάτε έλεγχο, διαφάνεια και κάθαρση, είτε κόβονται μισθοί, συντάξεις και έργα». Προϋπολογισμός σημαίνει χρήματα. Και μάλιστα, χρήματα των πολιτών. Είναι αδιανόητο η Κυβέρνηση να απαιτεί να της εμπιστευτούμε αυτά τα χρήματα την ώρα που θρέφει τη διαφθορά, καλύπτει τη διαπλοκή και κρύβει τα στοιχεία ενός τεράστιου σκανδάλου, όπως αυτό των πολιτογραφήσεων. Αλήθεια, θα εμπιστευόσασταν τα χρήματα σας σε κάποιον που απαγορεύει σε έναν ελεγκτή να ελέγξει τα βιβλία του; Δεν το νομίζω. Και όμως, η Κυβέρνηση, αυτό είναι που ζητά. Και επειδή, ελλείψει επιχειρημάτων, ο ΔΗΣΥ λέει ότι συνδέουμε πράγματα που, τάχατες, δεν συνδέονται, θέλω να θυμίσω ότι η ίδια η Βουλή, ομόφωνα, το 2013, έχει ψηφίσει νόμο, με τον οποίο συσχέτισε την έγκριση του προϋπολογισμού ενός υπουργείου με το βαθμό συμμόρφωσής του με τις συστάσεις της Ελεγκτικής Υπηρεσίας. Επιπρόσθετα, θυμίζω ότι, το 2007, ο ΔΗΣΥ καταψήφιζε τον κρατικό προϋπολογισμό με την αστεία και αόριστη δικαιολογία ότι… «στερείται οράματος», όπως έλεγαν. Επομένως, ας σταματήσει ο ΔΗΣΥ να λασπολογεί και ας δώσει στην Ελεγκτική Υπηρεσία τα αντίγραφα των φακέλων των πολιτογραφήσεων. Μόνο αυτό το απλό πράγμα ζητούμε. Και προκαλεί πραγματικά εντύπωση, το ότι η Κυβέρνηση του ΔΗΣΥ προτιμά να ρίξει τη χώρα σε κρίση, παρά να δώσει τα στοιχεία που κρύβει. Προτιμά δηλαδή το δικό της όφελος, παρά το δημόσιο συμφέρον. Αλήθεια, αν – όπως λένε – δεν έχουν τίποτε να κρύψουν, γιατί φοβούνται τόσο πολύ να δώσουν αντίγραφα των φακέλων;
-Alter ego του Νικόλα Παπαδόπουλου, στενός συνεργάτης του Τάσσου Παπαδόπουλου, κυματοθραύστης για την οικογένεια Παπαδόπουλου για χρόνια και τώρα είναι η ώρα να «πετάξετε» πολιτικά, αυτόνομα;
-…Πάντα μέσα από τις τάξεις του ΔΗΚΟ, στο οποίο είμαι στέλεχος, για πάνω από 25 χρόνια. Βέβαια, οι ιδιότητες που αναφέρετε είναι για μένα τιμητικές, συνοδεύονται όμως από σκληρή δουλειά και πολλή μελέτη. Και ασφαλώς, η σκληρή δουλειά και η μελέτη οδηγούν και σε πολύπλευρη δράση, οδηγούν και σε έργο – που είναι στην κρίση του κάθε ενός και της κάθε μίας να το κρίνει – και, αναμφίβολα, κουβαλούν και εμπειρία, που είναι πολύτιμη, τόσο στην πολιτική, όσο και σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Εν πάση περιπτώσει, με κρίνει και θα με κρίνει ο κόσμος. Τόσο ο κόσμος του ΔΗΚΟ, όσο και ευρύτερα. Κόσμος που με γνωρίζει, κόσμος που με παρακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια, κόσμος που αναδεικνύει, ή αποδοκιμάζει, όλους όσους ασχολούμαστε με την πολιτική. Γιατί, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούμε, πως στον κόσμο οφείλουμε την όποια θέση, από τον κόσμο αντλούμε την όποια δύναμη και τον κόσμο οφείλουμε να υπηρετούμε, με γνώμονα το δημόσιο και εθνικό συμφέρον, με σεμνότητα και σοβαρότητα, μακριά από τον λαϊκισμό.
-Η πρόκληση και το στοίχημα που βάζετε στον εαυτό σας ποιο είναι; Τώρα που ο επιτελάρχης κατεβαίνει στον στίβο…
-Προφανώς, το να πείσω τους ψηφοφόρους να με ψηφίσουν, ώστε να εκλεγώ βουλευτής Λευκωσίας. Να με τιμήσουν, δηλαδή, με την ψήφο τους, προκειμένου να τους εκπροσωπήσω στη Βουλή, με την ταπεινή προσδοκία να υπηρετήσω την πατρίδα μας και τα συμφέροντα των πολιτών, με γνώμονα ασφαλώς τις θέσεις και τις αρχές του κόμματος, τις οποίες οφείλουμε, όλα τα στελέχη, να ακολουθούμε και να εφαρμόζουμε.
-Σε όσους λεν ότι «πετάχτηκαν» εκτός Δημοκρατικού Κόμματος ουκ ολίγοι για να αναρριχηθείτε εσείς στα ψηλά – ψηλά σκαλοπάτια δίπλα στον πρόεδρο, τι απαντάτε;
-Ότι αυτά είναι γελοιότητες που εκστομίζονται από αυτούς που πρόδωσαν τον κόσμο του ΔΗΚΟ, προκειμένου να προσκολληθούν στην εξουσία- την εξουσία που αποδεδειγμένα πλέον θρέφει τη διαφθορά, συγκαλύπτει τη διαπλοκή, κρύβει στοιχεία, τρέμει τον έλεγχο και που εξασφαλίζει την πρόσκαιρη στήριξη προσώπων μοιράζοντας καρέκλες, ή υποσχέσεις για καρέκλες.
-Σας θεωρούν τον υπ’ αριθμό ένα «αυλικό» σε μια μεγάλη αυλή του δηκοϊκού προέδρου. Σας ενοχλεί; Τι απαντάτε;
-Αυλή έχει αυτός που έχει εξουσία. Και εξουσία, τα τελευταία αρκετά χρόνια, έχει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Επομένως, «αυλικούς» θα βρει κανείς μόνο γύρω από τον Νίκο Αναστασιάδη, το Προεδρικό Μέγαρο και τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Οι οποίοι, «αυλικοί», ειδικά όταν πρόκειται για «μεταγραφές», που ακριβώς προσπαθούν να κερδίσουν κάποια εύνοια από αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία, επιδίδονται σε επιθέσεις, ύβρεις και χαρακτηρισμούς εναντίον του ΔΗΚΟ, του κόσμου του και της ηγεσίας του. Εναντίον, δηλαδή, σε αυτούς που συνθέτουν μια αξιόπιστη και τεκμηριωμένη δύναμη αντίδρασης στα φαινόμενα διαπλοκής, διαφθοράς και κακοδιαχείρισης, τα οποία χαρακτηρίζουν, δυστυχώς, τη διακυβέρνηση του ΔΗΣΥ και των σχηματισμών που λειτουργούν σαν παραρτήματά του. Αντίθετα, εμείς, ως ΔΗΚΟ, κόντρα στο υβρεολόγιο και στη στοχοποίηση, προβάλλουμε προτάσεις και συνεχίζουμε να επιμένουμε στο τρίπτυχο Διαφάνεια-Έλεγχος-Κάθαρση, που απαιτεί το σύνολο της κυπριακής κοινωνίας, αλλά και στην ανάγκη για αποκατάσταση της μεσαίας τάξης και για αλλαγή στο ύφος, στο ήθος και, ασφαλώς, στο περιεχόμενο της διαΚυβέρνησης.
-Προφανώς ακούτε σχόλια που σας αποδίδουν ότι είστε αυτός που καλλιεργεί τον κομματικό φανατισμό κι αυτός που παρασύρει τον Νικόλα Παπαδόπουλο σε «ακρότητες»…
-Κατ’ αρχάς, ο Νικόλας Παπαδόπουλος δεν παρασύρεται από κανέναν. Από εκεί και πέρα, είναι φανερό πως για τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και τη διακυβέρνηση του ΔΗΣΥ είναι «ακρότητα» να ζητά κανείς έλεγχο, διαφάνεια και κάθαρση, είναι «ακρότητα» να προτείνουμε μια διεκδικητική στρατηγική στο Κυπριακό, είναι «ακρότητα» να εισηγούμαστε μέτρα για αποκατάσταση της μεσαίας τάξης και στήριξη των εργαζομένων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, είναι «ακρότητα» να απαιτούμε να δοθούν αντίγραφα των φακέλων των πολιτογραφήσεων στην Ελεγκτική Υπηρεσία, είναι «ακρότητα» να αντιδρούμε στα αλλεπάλληλα φαινόμενα διαπλοκής και διαφθοράς των τελευταίων χρόνων, όπως είναι η FOCUS, το ξεπούλημα των καταστημάτων των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα, η κατάρρευση του Συνεργατισμού, τα δύο δωρεάν ταξίδια του Προέδρου Αναστασιάδη με το τζετ Σαουδάραβα επιχειρηματία, το πρόσφατο σκάνδαλο με τη Γενική Λογίστρια, τα χαμένα σημειώματα και τόσα άλλα, μικρά ή μεγάλα σκάνδαλα, που θα γέμιζαν όλη τη σελίδα της εφημερίδας. Δυστυχώς, φαίνεται πως κάποιοι έχουν μπερδέψει τη μετριοπάθεια με τη μετριότητα. Και θεωρούν, προφανώς λανθασμένα, ότι είναι «ακρότητα» το να έχει κάποιος συγκεκριμένες απόψεις, καθαρές θέσεις και σαφή πολιτικό λόγο.
-Στις κάλπες θα έχετε απέναντί σας αρκετούς υποψήφιους που βρήκαν αλλού κομματική στέγη. Θα είναι το ΔΗΚΟ απέναντι σε κομμάτια του…
-Το ΔΗΚΟ, απέναντί του, έχει μόνο τα προβλήματα της κοινωνίας και τα φαινόμενα διαπλοκής και διαφθοράς, που τα τελευταία χρόνια είναι εντονότερα από ποτέ. Απ’ εκεί και πέρα, κριτής όλων μας είναι ο λαός. Το ΔΗΚΟ, και ο κόσμος του, έχει περάσει και άλλες αποστασίες, έχει περάσει και άλλες προσπάθειες διάσπασης, στη διάρκεια των 44 χρόνων ύπαρξης του κόμματος. Και όμως τα κατάφερε. Όχι μόνο να επιβιώσει, αλλά και να βγει ακόμα πιο δυνατό κι ενισχυμένο. Αυτό συμβαίνει και τώρα. Θα έλεγα μάλιστα, ότι τόσο οι προσπάθειες διάσπασης του ΔΗΚΟ, όσο και οι ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις τον τελευταίο καιρό, έχουν συσπειρώσει και πεισμώσει τον κόσμο του Κόμματος, τα στελέχη, τους εθελοντές, τα μέλη και τους ψηφοφόρους μας, που αντιλαμβάνονται στη συντριπτική πλειονότητά τους ότι, η πολιτική μάχη του ΔΗΚΟ είναι συνυφασμένη με τη μάχη για στήριξη της μεσαίας τάξης, για διαφάνεια, για έλεγχο, για κάθαρση και για έξοδο από το επικίνδυνο αδιέξοδο, στο οποίο μας οδήγησε η πολιτική Αναστασιάδη στο Κυπριακό.
-Έχετε να πείτε mea culpa και σε ποιους;
-Λέω mea culpa για την ανοχή που δείξαμε για αρκετό χρονικό διάστημα, απέναντι σε αυτούς που υπονόμευαν το ΔΗΚΟ και υπέσκαπταν την πολιτική δράση του, έχοντας πάντα στο μυαλό τους, όπως αποδείχτηκε, το πώς θα βλάψουν το Κόμμα, το πώς θα πληγώσουν τον κόσμο του και το πώς θα πλήξουν την ηγεσία του.
ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΛΟΓΟΔΟΤΟΥΜΕ
-Τι κρατάτε από την κομματική σας διαδρομή; Υπάρχει κάτι που το πετάτε;
-Κρατώ την προσωπική σχέση που έχτισα και χτίζω καθημερινώς αυτά τα 25 χρόνια, με συναγωνιστές και συναγωνίστριες της Αναγέννησης, της ΝΕΔΗΚ και του ΔΗΚΟ, αλλά και με αμέτρητους φίλους και φίλες, από όλους τους χώρους. Κρατώ την πολιτική συμπόρευση μου με τον Σπύρο Κυπριανού, ως στέλεχος της Αναγέννησης τη δεκαετία του ’90. Κρατώ την καθημερινή συνεργασία μου με τον Τάσσο Παπαδόπουλο, για οχτώ ολόκληρα χρόνια, από το 2000 έως το 2008. Κρατώ την καθημερινή συνεργασία μου με τον Νικόλα Παπαδόπουλο, ως συνεργάτης του και ως εκλελεγμένο μέλος της Γραμματείας. Σε μια κομματική και πολιτική διαδρομή με επιτυχίες, αλλά και με λύπες, με ιστορικά ορόσημα, αλλά και δύσκολες στιγμές. Πάντα όμως, με σεβασμό, σεμνότητα και συναίσθηση ότι όλα όσα πετυχαίνουμε σε αυτή την διαδρομή, τα οφείλουμε στους πολίτες, στον κόσμο. Και σε αυτό τον κόσμο οφείλουμε να λογοδοτούμε.
Σέβομαι όσους δεν υποτιμούν τη νοημοσύνη μου
Νέος πολιτευτής, με έντονες θέσεις, μαχητικός τι προσδοκάτε να αλλάξετε; Γιατί μην μου πείτε ότι βάζετε ψηλή βαθμολογία σε όσα τεκταίνονται κι όπως τεκταίνονται στο κομματικό σκηνικό;
-Πολιτική είναι να ακούω, να διαβάζω, να παρατηρώ, να μαθαίνω, να εργάζομαι, να συμβιβάζομαι, να κρίνω, να λύνω, να αξιολογώ, να αποφασίζω, να διεκδικώ, να πείθω, να πετυχαίνω, κυρίως όμως, πολιτική είναι να σέβομαι, να αγαπώ και να γνοιάζομαι. Αυτό είπα πρόσφατα, όταν με ρώτησαν «τι είναι πολιτική;», στο πλαίσιο μιας πετυχημένης πρωτοβουλίας της ΝΕΔΗΚ για ευαισθητοποίηση της κοινωνίας. Αυτά είναι τα στοιχεία που συνθέτουν το δικό μου πλαίσιο, μέσα στο οποίο φιλοδοξώ να πολιτευτώ, αν με τιμήσουν οι πολίτες με την ψήφο τους. Και ειλικρινά πιστεύω πως, αν ενεργούμε καθημερινά, εντός και εκτός Βουλής, με τον τρόπο που περιγράφω, τότε μπορούμε να γίνουμε, ως πολιτικά πρόσωπα, πιο παραγωγικοί, πιο αποτελεσματικοί και, επομένως, πιο πετυχημένοι. Άλλωστε, για να αλλάξουμε οτιδήποτε προς το καλύτερο, χρειάζεται σκληρή δουλειά, σοβαρότητα, σεμνότητα, επαγγελματισμός, αφοσίωση, μελέτη, διαβούλευση, σεβασμός. Άρα, η πρώτη προσδοκία μου – και, κυρίως, η πρώτη απαίτηση από τον εαυτό μου – είναι να εφαρμόσω αυτές τις αξίες και αυτές τις αρχές, στην πράξη.
-Αν σας καλούσα να ξεχωρίσετε πολιτικούς σας αντιπάλους με τους οποίους γουστάρετε να συζητάτε, ποιους θα επιλέγατε;
-Αυτές και αυτούς που σέβονται τον κόσμο που μας παρακολουθεί και που δεν υποτιμούν τη νοημοσύνη του.
