Μετά την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, το 1960, η ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πριν από 16 χρόνια και πιο συγκεκριμένα, την 1η Μαΐου 2004, σηματοδοτεί, δικαιολογημένα, ένα κορυφαίο σταθμό στη σύγχρονη Ιστορία της Κύπρου.
Η Κυπριακή Δημοκρατία, η ισχυρότερη ασπίδα του κυπριακού Ελληνισμού, στην μακραίωνη προσπάθεια για φυσική και εθνική επιβίωση στο πολύπαθο νησί μας, καλυπτόταν πλέον με τον μανδύα του ισότιμου μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ενισχυόταν πολιτικά, οικονομικά και γεωστρατηγικά στον αγώνα εδραίωσης της θέσης και του ρόλου της, στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
«Είναι μια πολύ σημαντική ημέρα για την Κυπριακή Δημοκρατία. Το όραμα και οι προσπάθειες αρκετών ετών έχουν σήμερα φθάσει στην οριστική κατάληξη, με την ένταξη της Κύπρου ως ισότιμου μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης», δήλωνε περήφανος και ευτυχής ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Τάσσος Παπαδόπουλος, στο Δουβλίνο, την 1η Μαΐου 2004, στο πλαίσιο της επίσημης τελετής ένταξης των, τότε, δέκα νέων κρατών-μελών, στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια.
Τέτοιες μέρες, οφείλουμε να θυμόμαστε και να αναγνωρίζουμε ότι η μεγάλη εκείνη επιτυχία της ένταξης ήταν το αποτέλεσμα της συλλογικής και σκληρής δουλειάς πολλών χρόνων. Δίκαιος έπαινος αξίζει σε όλες τις μέχρι τότε Κυβερνήσεις για την πολιτική βούληση και την προσήλωσή τους σε αυτό τον εθνικό στόχο, στη Βουλή των Αντιπροσώπων για την έγκαιρη και αποτελεσματική εναρμόνιση της νομοθεσίας, στους δημόσιους λειτουργούς για το ζήλο και τη συνέπεια που επέδειξαν και, πάνω απ’ όλα, στον κάθε Ελληνοκύπριο και στην κάθε Ελληνοκύπρια που με την εργατικότητα, τις θυσίες τους και την αποφασιστικότητά τους κατάφεραν να οικοδομήσουν ένα ευρωπαϊκό κράτος, παρά τη βάρβαρη τουρκική εισβολή, παρά την προσφυγιά, παρά τη συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή και παρά τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες που υπήρχαν και υπάρχουν ακόμα.
Καθοριστικότερος, όμως, παράγοντας για την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν η, αποφασιστική και άξια της ευγνωμοσύνης μας, στάση της Ελλάδος και της Βουλής των Ελλήνων, η οποία είχε θέσει την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας ως απαραίτητη προϋπόθεση για την επικύρωση της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την ένταξη των υπολοίπων εννέα υποψηφίων, για ένταξη, χωρών.
Άλλωστε, στην Αθήνα και στην πανέμορφη Στοά του Αττάλου, όρισε η τύχη την υπογραφή της Συνθήκης Προσχώρησης, ένα χρόνο πριν από την επίσημη ένταξη και, πιο συγκεκριμένα, στις 16 Απριλίου 2003. Εκεί, που ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος, με χαρακτηριστική φωνή, λόγω ενός πρόσκαιρου προβλήματος στις φωνητικές του χορδές, ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Στη συλλογική προσπάθεια της διευρυμένης από σήμερα Ευρωπαϊκής Ένωσης για αποτελεσματική αντιμετώπιση των κλιμακούμενων προκλήσεων και απαιτήσεων της εποχής μας, η μικρή Κύπρος δεσμεύεται να καταθέσει τη δική της συμβολή. Δεσμεύεται να αναλάβει και να εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται η ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το κυπριακό πρόβλημα δεν θα καταστήσει προβληματική την παρουσία της Κύπρου στους κόλπους της Ένωσης. Ούτε η ίδια η ένταξη θα ανακόψει τις ειλικρινείς προσπάθειές μας για λύση του προβλήματος. Αντιθέτως, αισθανόμαστε τώρα πιο επιτακτική την ανάγκη να πολλαπλασιάσουμε τις προσπάθειές μας για μια λειτουργική λύση που θα επιτρέπει την εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου σε όλη την επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας και που θα αναιρεί την τραγική ιδιαιτερότητα της πατρίδας μας να είναι η μόνη διαιρεμένη χώρα στην ενωμένη Ευρώπη».
Δυστυχώς, 16 χρόνια μετά, η πατρίδα μας παραμένει ημικατεχόμενη από τον τουρκικό στρατό και η Ευρωπαική Ένωση εμφανίζεται απρόθυμη και νωθρή απέναντι στην επεκτατική πολιτική της Τουρκίας. Όμως, όσοι πιστέψαμε και πιστεύουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει και τους λόγους και τις δυνατότητες να πιέσει την Τουρκία σε αλλαγή πλεύσης, θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε την άσκηση κοινής, ευρωπαϊκής, αποτρεπτικής και αποτελεσματικής πολιτικής απέναντι στην Τουρκία. Ειδικά τώρα, που όλο και περισσότερα ευρωπαϊκά κέντρα επιρροής αναγνωρίζουν πόσο προκλητική και επεκτατική χώρα είναι η Τουρκία και πόσο αντιδημοκρατικοί και επιθετικοί είναι οι σχεδιασμοί του Προέδρου Ερντογάν.
