Καθήκον του Κράτους, εν μέσω πανδημίας, είναι να στηρίξει την πραγματική Οικονομία, τους εργαζόμενους και τον παραγωγικό ιστό της χώρας. Παράλληλα, ασφαλώς, με την ύψιστη προτεραιότητα, που δεν είναι άλλη από την προστασία της δημόσιας υγείας και τον περιορισμό της εξάπλωσης του Κορωνοϊού, το κράτος οφείλει να ενεργήσει άμεσα και ευέλικτα, προκειμένου να στηρίξει, χωρίς καθυστέρηση, τους εργαζόμενους, μισθωτούς και αυτοτελώς, τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τους παραγωγικούς κλάδους και ομάδες και γενικότερα όλους τους πυλώνες στους οποίους στηρίζεται η κυπριακή κοινωνία.

Αυτό το καθήκον συναισθάνεται απόλυτα το Δημοκρατικό Κόμμα και ο Νικόλας Παπαδόπουλος και αυτό το καθήκον υπηρετεί η πολιτική δράση μας, με υπευθυνότητα και συνέπεια και παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε στην αντιπολίτευση.

Αρχή έγινε με την υπερψήφιση του Νόμου για αναστολή των δόσεων των δανείων, στις 29 Μαρτίου, η οποία ήδη ανακουφίζει χιλιάδες συμπολίτες μας δανειολήπτες. Το γεγονός ότι πέραν των 30,000 δανειοληπτών αιτήθηκαν, μέχρι προχτές, αναστολή των δόσεων τους, επιβεβαιώνει την ορθότητα και αναγκαιότητα του συγκεκριμένου μέτρου, το οποίο δίνει ανάσα ρευστότητας σε χιλιάδες νοικοκυριά και οικογένειες, αυτές τις δύσκολες βδομάδες που ακολουθούν.

Σε συνέχεια της υπεύθυνης και αποτελεσματικής δράσης του ΔΗΚΟ, ο Νικόλας Παπαδόπουλος απέστειλε την περασμένη Δευτέρα ένα πακέτο προτάσεων που κρίνουμε ως αναγκαία, προκειμένου να εξισορροπηθεί η αναπόφευκτη, εκτιμώμενη ύφεση της κυπριακής οικονομίας, λόγω Κορωνοϊού, η οποία αναμένεται να ξεπεράσει το 10% του ΑΕΠ της χώρας μας. Επιγραμματικά, το ΔΗΚΟ προτείνει:

• Την άμεση άντληση κρατικού δανεισμού, από (α) τις διεθνείς αγορές, (β) τον Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ESM), ως δάνειο και όχι στο πλαίσιο κάποιου μνημονίου και (γ) τις κυπριακές τράπεζες. Αυτό το ποσό, που ήδη άρχισε να μαζεύεται με τα ομόλογα της βδομάδας που πέρασε, θα δημιουργήσει ένα «μαξιλαράκι ασφαλείας», για το άμεσο μέλλον. Η αξία, ή, καλύτερα, η απουσία, τέτοιων δανείων, φάνηκε, θυμίζω, το 2012 και 2013 όταν το Κράτος πάσχιζε να βρει χρηματοδότηση, χωρίς επιτυχία.
• Την άντληση χρηματοδότησης από ευρωπαϊκές πηγές και από ευρωπαϊκά προγράμματα όπως, το πρόγραμμα «SURE» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την επιδότηση της απασχόλησης, τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το πρόγραμμα De Minimis για τη χρηματοδότηση μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ), όσο χρονοβόρα και αν είναι η συγκεκριμένη διαδικασία και το πρόγραμμα Eurotraining, για την διαδικτυακή μάθηση.
• Τη δημιουργία ενός ειδικού ταμείου για επιχορήγηση μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ύψους €250 εκ., για την κάλυψη μισθών και άλλων λειτουργικών εξόδων τους, προκειμένου να αποτραπούν απολύσεις, ή κλείσιμο, τέτοιων επιχειρήσεων.
• Την άσκηση πίεσης στις κυπριακές τράπεζες, προκειμένου να δανείσουν άμεσα στις επιχειρήσεις το ποσό των €1.4 δις, το οποίο έχει ήδη εγκρίνει η Κεντρική Τράπεζα για αυτό το σκοπό.
• Την έγκριση των 700 και πλέον αιτήσεων για πολιτογραφήσεις, που πληρούν τα κριτήρια και που εκκρεμούν για έγκριση εδώ και μήνες, προκειμένου να διοχετευθεί στην οικονομία επιπρόσθετη ρευστότητα, άνω του €1.5 δις.
• Την χρονική επέκταση και διεύρυνση των ήδη εφαρμοσμένων προγραμμάτων στήριξης των εισοδημάτων και των εργαζομένων, αναλόγως και της εξέλιξης της πανδημίας.
• Την άμεση προώθηση δημόσιων έργων, ώστε να ενισχυθεί η απασχόληση και να αυξηθούν τα εργοτάξια, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες.
• Την εξέταση της παραχώρησης φορολογικών εκπτώσεων και κινήτρων στις επιχειρήσεις, που θα διατηρήσουν το προσωπικό τους, καθώς και την εξέταση της αύξησης της περιόδου συμψηφισμού απωλειών, από τα 5 στα 7 χρόνια, της αναστολής για ένα χρόνο της επιβολής λελογισμένων κερδών για τα μερίσματα και της παραχώρησης ποσοστού 145% απόσβεσης επενδύσεων των επόμενων 9 μηνών.  
• Την αναζήτηση ενός ολιστικού τρόπου για διευθέτηση του τεράστιου προβλήματος, που προκύπτει με τα ενοίκια επιχειρήσεων και νοικοκυριών.

Με την ευχή, το συντομότερο δυνατό, να βρεθεί ο τρόπος να καταπολεμηθεί αυτή η πρωτόγνωρη πανδημία και να ξανασταθεί η ανθρωπότητα στα πόδια της, σοφότερη από την τραγική εμπειρία που βιώνει και θέτοντας νέες, πιο σωστές, προτεραιότητες.