Πριν ένα χρόνο, στην απαρχή του 2021, είχα δημοσιεύσει στον Φιλελεύθερο ένα άρθρο με τίτλο «Το 2021 θα είναι καλύτερο», εκφράζοντας έτσι την αισιοδοξία μου για τη νέα χρόνια που άρχιζε, σε συνέχεια του 2020, το οποίο είχε καταγραφεί στη συλλογική μνήμη ολόκληρης της ανθρωπότητας ως μια δύσκολη χρονιά.
Ήταν καλύτερο το 2021; Η απάντηση είναι ναι. Σε σχέση με την πανδημία του Κορωνοϊού και παρά το γεγονός ότι η πρωτοφανής αυτή υγειονομική κρίση συνεχίζει να υφίσταται, η κατάσταση είναι σαφώς καλύτερη. Πλέον, δεν βιώνουμε την Πανδημία «σε έκταση και επίδραση που μόνο σε μυθιστορήματα ή κινηματογραφικές ταινίες έτυχε να συναντήσουμε», όπως περιέγραφα στο περσινό άρθρο μου, αν και συνεχίζουν να υφίστανται περιοριστικά μέτρα και να καταγράφονται κρούσματα, βαριές νοσήσεις και, δυστυχώς, θάνατοι. Παρόλα αυτά, όμως, έχει επιτευχθεί δραστική μείωση των βαριών νοσήσεων και των θανάτων και, είναι προφανές πως αυτή η δραστική μείωση οφείλεται στα εμβόλια, τα οποία προστατεύουν καθοριστικά τους ανθρώπους που επιλέγουν να εμβολιαστούν, παρά το κλίμα σκεπτικισμού που δημιουργείται, είτε καλόπιστα, λόγω της αναπόφευκτα γρήγορης διαδικασίας έρευνας, ελέγχων και παραγωγής των εμβολίων, είτε κακόπιστα, από αρνητές της πανδημίας ή της αποτελεσματικότητας των εμβολιασμών.
Σε κάθε περίπτωση, γεγονός παραμένει, όπως έγραψα και στο περσινό άρθρο μου, πως, «η πανδημία του Κορωνοϊού προκάλεσε και προκαλεί υγειονομικά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα για ολόκληρους τους πληθυσμούς, σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες και πως έχει κλονίσει και κλονίζει χώρες όλων των μεγεθών και κάθε ισχύος∙ ίσως μάλιστα οι μεγάλες και ισχυρές χώρες να έχουν κλονιστεί περισσότερο». Και είναι προφανές ότι, μεγάλη και μόνιμη θα είναι, πλέον, η ανάγκη για προστασία και ασφάλεια, για συνειδητοποίηση της ατομικής και συλλογικής ευθύνης, για ανάδειξη της αξίας της γνώσης και της επιστήμης και για κατοχύρωση και περιφρούρηση ισχυρής κρατικής μέριμνας για τη δημόσια υγεία.
Από πολιτικής άποψης, πριν ένα χρόνο, αποχαιρετούσαμε το 2020 έχοντας στο μυαλό μας δύο πρωτόγνωρα πολιτικά συμβάντα, που δημιουργούσαν ένα παρακμιακό πολιτικό τοπίο. Όπως έγραφα στο εν λόγω περσινό άρθρο μου, σε σχέση με το Κυπριακό, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης «φερόταν να συζητά, με ντόπιους και ξένους, τη διχοτόμηση μέσω της λεγόμενης «λύσης δύο κρατών», παραβιάζοντας κάθε λέξη και κάθε γράμμα των διαχρονικών επιδιώξεων και θέσεων του κυπριακού Ελληνισμού». Σε σχέση με την εσωτερική διακυβέρνηση, πέρσι, τέτοιες μέρες, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και η κυβέρνηση ΔΗΣΥ έκρυβαν, από την αρμόδια και εντεταλμένη Ελεγκτική Υπηρεσία, τα στοιχεία όλες μεγάλου σκανδάλου.
Ένα χρόνο μετά, στην απαρχή του 2022, το Κυπριακό βρίσκεται σε τέλμα και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αδυνατεί να πείσει για τις πραγματικές του προθέσεις ακόμα και πρώην συνεργάτες και υποστηρικτές του. Κυρίως όμως, αδυνατεί να πείσει τα Ηνωμένα Έθνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση για όλα όσα η Κυπριακή Δημοκρατία διεκδικεί, ή θα έπρεπε να διεκδικεί. Σε σχέση με το σκάνδαλο των πολιτογραφήσεων, από πέρσι μέχρι φέτος υπήρξε μικρή πρόοδος αφού, έστω και με καθυστέρηση, η κυβέρνηση Αναστασιάδη και ΔΗΣΥ έδωσε, μετά τις Βουλευτικές Εκλογές, στην Ελεγκτική Υπηρεσία, όλους τους φακέλους των πολιτογραφήσεων, επιβεβαιώνοντας ότι δεν την ενδιέφερε ποτέ η πολιτική σταθερότητα, αλλά μόνο η όποια σταθερότητα των ποσοστών του ΔΗΣΥ.
Αθροιστικά, το 2021 ήταν καλύτερο από το 2020 και ευελπιστούμε ότι το 2022 θα είναι καλύτερο από το 2021. Πρέπει να είναι καλύτερο. Οφείλουμε να είναι καλύτερο. Πρέπει να είναι η χρονιά, στη διάρκεια της οποίας θα ξεπεραστεί ολοκληρωτικά η πανδημία και θα επουλωθούν πλήρως οι πληγές που άφησε. Και, όπως έγραφα στο περσινό άρθρο μου, η νέα χρονιά θα πρέπει, επιτέλους, «να είναι η χρονιά, στη διάρκεια της οποίας θα υπάρξει συλλογικότητα στη διαχείριση του Κυπριακού και χάραξη μιας νέας στρατηγικής ενίσχυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και διεκδίκησης μιας σωστής λύσης. Πρέπει να είναι η χρονιά του ελέγχου, της διαφάνειας και της κάθαρσης, που ζητά το σύνολο της κυπριακής κοινωνίας, προκειμένου να παταχθεί η επικρατούσα διαπλοκή και διαφθορά». Και πρέπει να είναι η χρονιά οικοδόμησης της αλλαγής που ζητά η κοινωνία, ώστε να απαλλαγεί από όλα όσα την ενοχλούν, την πληγώνουν και την εξοργίζουν. Καλή νέα χρονιά, σε όλες και όλους.
